Ja, ik druk de pauzeknop in op mijn blog.
Een fysiek zware job, een relatie en een verhuis op de planning maken dat ik heel weinig tijd heb om ook nog te bloggen. Ik ging al van dagelijks bloggen naar 3 keer per week. Maar zelfs dat blijkt niet haalbaar te zijn. Eerst voelde ik mij daar schuldig om. Bloggen ging voelen als een verplichting tegenover mijn lezers. En dat is foute boel.
Mijn laatste post dateert van 3 weken geleden. En ik moet zeggen dat ik het niet gemist heb. Oorspronkelijk ontstond mijn blog voor een heel groot deel uit de nood om dingen te ventileren. Maar ondertussen ventileer ik bij mijn Lief en is de behoefte om er ook nog eens over te bloggen verdwenen.
Buiten tijdsgebrek is er nog een reden om de pauzeknop in te drukken. Toen ik Lief vertelde over mijn blog vroeg hij mij om niet te persoonlijk te worden over “ons”. Iets waar ik volledig achter sta. Maar persoonlijk is net hoe ik blog. Ik heb geprobeerd om het op dat gebied oppervlakkig te houden, maar ik merk gewoon dat dat mij niet lukt. En ik vind dat niet eerlijk tegenover Lief.
Ik spreek heel bewust over de pauzeknop. Misschien krijg ik binnen een paar weken of maanden weer goesting en tijd om te bloggen. Ik sluit dat niet uit. Dit blog wordt voorlopig dan ook niet verwijderd. En ik blijf blogs lezen en reageren. Hoewel ik toch ook nog eens in mijn feedly moet gaan snoeien.
Dus voorlopig blijft het hier stil, maar zien jullie mij wel op andere plekken verschijnen. Tot ziens, horens,…!